AYNADA HATAYI ARARKEN KENDİMİ GÖRDÜM!

Heyhat hak ediyormuşuz bu yaşananları fazlasıyla...

Başkalarını eleştirip onlardan medet ummak değil mi acizlik?

Sen kendin olarak ne yaptın diye sormazlar mı?

Suçu uzaklarda değil kendimizde, zihnimizde arayalım.

Vatan bölünüyor sesiz kalıyoruz.

Gencecik fidanlar toprağa düşüyor bilindik "Allah rahmet eylesin."sözüyle görevimizi yapmanın huzurunu yaşıyoruz(!)

Hainler vatan sathında terör estirirken onların onda biri kadar cesaret gösteremeyip klavye kahramanlığı yapıyoruz en azından kendim öyleyim.

Hassasiyet kaf dağına uçmuş, vatanseverlik tozlu sayfalarda kalmış,konuşma lakırdı halini almış icraat hiç yok.

Uyanıkken uyuma süreci... Buna rem uykusu mu diyeceğiz gaflet sarhoşluğu mu bilemiyorum . Böyleyiz işte.

Evet, Ben suçluyum . Ne çocuklarıma ne de yarın torunlarıma alnım açık boynum dik bir şekilde görevini yapan biri olarak bir miras bırakamıyorum.

Sizi bilmem ben suçluyum.

Tonlarla araçlar infilak ediliyor, ocaklar sönüyor, yetim çocuklar, dul eşler, bağrı yanık anneler, boynu bükük babalar ve o aileler için kıyamet...

"Ateş düştüğü yeri yakar"diyordu atalarımız. Bizler bana karışmayan yılan bin yaşasın anlayışındayız.

İnsanı eşrefi mahlukat olarak yarattım diyordu ilahi mesaj. Bizler kendimizde değil biat ettiğimiz sahte kahramanlarda kurtuluş aradık.

Mürşidi sahte kahraman olanların suçu sadece sahte kahramanlar mı?

Cüz-i irademizi fizana sürdük. Kaldık sıradan bir kütle. Allah affetsin demiyorum Allah uyanmamızı sağlasın diyorum.