ELEŞTİRİ MANTIĞI Abdullah ALAGÖZ
Türk milliyetçiliğine gönül veren insanlar düşünen sorgulayan insanlardır. Bu yönleriyle ne cemaat, tarikat ne de başka gruplara benzemezler. Bu özellikler artı değer olduğu gibi zaman zaman haksız ve amaçsız eleştiri ile olumsuzluklara da sebep olabilmektedir.
Ülkücü camia ister yönetimde olsun ister tabanda olsun gördüğü yanlışı hep eleştirdi ve eleştirmeye de devam ediyor. Bütün eleştirilerde tek amaç vardır. Daha iyiye, doğruya ve mükemmele ulaşma kaygısıdır. Bu kaygılara dayalı her eleştiri kime yapılırsa yapılsın bilin ki fayda getirecektir.
Camiamızda bazı tipolojilerde bitmez tükenmez bir eleştiri hastalığı oluştu. Bu hastalık öyle bir hal aldı ki yağan kardan, ekonomik istikrarsızlıktan ve daha akla gelmeyecek ne kadar absürt konu varsa hepsinin nedenini sıkılmasalar MHP ve yönetiminde arar oldular.
Bir hareketin mensupları neyi ister? Herhalde en çok istedikleri davalarının gündeme gelmesi ,iktidar, olmaları ve dahası ülkücüyse Turan idealinin gerçekleşmesini istemek olur. Bizimkiler bu saydığım kategorilerin hiçbirine girmeyecek kadar MHP’yi eleştirmek adına MHP düşmanlığına soyundular.
MHP yönetimini eleştirmek lazım hem de her yanlışını sert şekilde eleştirelim. Eleştirirken üsluba dikkat etmek zorundayız. Ülkücülük hukukunu göz ardı edecek hiçbir açıklamanın kıymeti yoktur. Eleştirirken taşın altına elimizi sokabiliyor muyuz ya da alternatif sunabiliyor muyuz?
Ülkücü gördüğü yanlışları tevil etmeden karşı çıkan bir inancın mensubudur. Ondan başka şekilde davranılmasını kimse isteyemez. Ülkücü gördüğü yanlış eleştirirken alternatifte sunabilen kişidir.
Ülkücü adam gibi adamdır. O basit hesaplar, ikbal kaygıları peşinde koşmaz. Ne yönetime şirin görünmek için yapılabilecek yanlışlara ortak olur ne de davasını zorda bırakacak yıkıcı eleştiriler yapar.
Velhasıl bu davaya gönül veren insanlar birbirini sevmek ,hoşgörülü olmak ve varsa yanlışları da düzeltmek zorundadır. Bunları yaparken iyi niyet ve davaya zarar vermemeye azami dikkat etmek zorundadırlar.