ÜLKÜCÜ FİKRİYATA FETİŞİZME YER YOKTUR
Her siyasi parti bir grup adına davasını, hedefini ya da misyonu neyse onu gerçekleştirmek için kurulur. Siyasi partiler ile onların teşkilatları ve yönetimlerinin en üst kademesini işgal eden genel başkanların hedefi grup ideallerini gerçekleştirmektir. Dolayısıyla siyasi parti ritüellerine simgelerine farklı anlamlar yüklemek bir çeşit fetişizmdir.
*
Ülkücü hareket uzun süreden beri davasını, misyonunu, fikir partisi olduğu gerçeğini bir tarafa bırakarak ülkücü harekette hezimetten başka hiçbir şey tattırmamış olan mevcut yönetimin partiyi işgal etmesini ve bütün demokratik yolların kapanmasını “öğrenilmiş çaresizlik” içinde seyretmektedir.
*
Mevcut yönetim, ne partiyi çalıştırmakta ne de partiyi daha iyi çalıştırabilmek için çabalayan insanlara nefes aldırmaktadır. Bu sürdürülemez durumu siyasi iktidarda kendi iktidarının devamı için elzem görmektedir. Aylardır delegenin, ülkücü camianın bütün çabalarına rağmen her türlü Bizans entrikaları ile ülkücü irade susturulmakta sağa sola savrularak etkisizleştirilmektedir.
*
Oysa toplumsal değişim isteğinin zirve yaptığı, mevcut iktidarın aziz milletimize hiçbir zaman unutamayacağı ilkler diyebileceğimiz rezaletler yaşatmaya devam ettiği bu süreci Türk milliyetçileri kendi lehine dönüştürebilirler.
*
Arkadaşlarımız tutturmuşlar ülkücü hareketin tek siyasi organizasyonu MHP’dir. İyi de MHP işgal altına ve bu işgali kıramıyoruz. Mevcut yönetim ve genel başkan Ülkücü fikriyatı, camiayı ve turan ülküsünü bitirmekte kararlı.
*
O halde durup seyredecek miyiz?
*
Ya da 2018 normal kongreyi mi bekleyeceğiz. Kongre öncesi teşkilatları yeniden kendi elemanlarıyla doldurup sadece koltuğunu garantiye alan bir genel başkana karşı neler yapabilirsiniz? Yine eleştiri yapanlar ve teşkilatlar her zaman olduğu gibi kapanacak.
*
Eğer bir yapıya ur girmişse ıslah edilemiyorsa onunla zaman harcamak beyhude çabadır. Karşımıza rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu örneğini getiren arkadaşlarımız ya toplumsal değişimi bilmiyor ya da olayları iyi analiz edemiyorlar.
*
Birkaç örnek verirsek herhalde durum daha iyi anlaşılır. 1950 lerde CHP’den ayrılan bir grup Demokrat partiyi kurarak iktidara gelmediler mi?
*
Daha 2002 yılında aynen bizim gibi Refah partisinin bütün kapıları kapatması sonucu milli görüşün yenilikçileri bugünkü AKP’yi kurarak yıllardır iktidarda değiller mi?
*
Evet, eğer MHP içindeki mücadele sonuçsuz kalırsa yeni bir oluşum ve toplumun tamamına hitap edebilecek bir kadro ile ülkücü hareketin iktidar yolu açılır. Parti lider ya da teşkilatlar kutsal falan değildir. Kimse fetişizm hastalığına da kapılmasın.